We schreven het al in een eerdere blog en we kregen het bevestigd op het KiZ-congres: kwaliteitsmanagement verandert. Er vindt een verschuiving plaats. Ook hier hoorden we het weer: coachen, samenwerken, verbinden… Lees hier ons verslag van het KiZ-congres.
De klassieke rol van de kwaliteitsfunctionaris bestond uit de opbouw en de beheersing van het kwaliteitsmanagementsysteem. Veelal was dit ‘beheersen’ het controleren op KPI’s, het in kaart brengen en beheersen van risico’s en het begeleiden van de interne en externe audits. Spreker Robbert Huijsman, Hoogleraar Management en Organisatie aan de Erasmus Universiteit, liet een treffende vacature zien in zijn presentatie waar al deze technische, harde termen in werden gebruikt.
Het is inderdaad de wereld waar kwaliteitsfunctionarissen tegenaan lopen. De wereld van KPI’s, HKZ, protocollen, beleid en verantwoordingen. Het probleem is dat deze ‘systeemwereld in beton is gegoten’, aldus Huijsman. Het slaat door, middelen worden doelen op zich met alle negatieve gevolgen van dien, zoals de afvinkcultuur, de vele regels waaraan de professional zich moet houden en de gevolgen hiervan voor de cliënt.
De verbindende schakel in de praktijk
De oorzaak ligt in het vastleggen. Iedereen is het ermee eens dat zaken ‘vastgelegd’ moeten worden. Protocollen en procedures: ze zijn noodzakelijk. En iedereen is het ermee eens dat dit geen harde wetten moeten worden, maar juist de professional dient te ondersteunen.
Wat kun je doen? Mooie en inspirerende modellen als de ‘zijnswaarden’, ‘ontwikkelbloem’ en ‘strategy island’ werden kort besproken tijdens het congres, maar wat betekent dit concreet? Hoe ga je om met de spagaat tussen de werelden van ‘KPI’s, HKZ en protocollen’ en die van de autonome professional?
Waarschijnlijk ga je in gesprek met je medewerkers, met zowel de zorgprofessional als de directie en overleg je samen waarom er KPI’s en protocollen worden gebruikt. Je zorgt ervoor dat iedereen dezelfde taal spreekt, je deelt de visie van de organisatie en zorgt op deze manier voor betrokken medewerkers.
Wat software voor je doet
Systemen om zulke zaken te borgen spelen hierin een belangrijke rol. Want heisessies om medewerkers met elkaar te verbinden zijn leuk, maar verspilde moeite als er geen zaken geborgd worden. Want naast de inhoud is de vorm – het systeem dus – minstens net zo belangrijk. Geen kennis die in de hoofden van de professional blijft zitten, maar ook niet in ontoegankelijke systemen, zoals ordners of logge, digitale systemen.
Want ben je echt het voorgestelde ‘hitteschild’ (zoals Robbert Huijsman mooi verwoordde) van de (zorg)organisatie als je in de file staat op weg naar een training voor een softwaresysteem? Ben je echt de verbindende factor in de organisatie met ongebruiksvriendelijke software? Met het zoveelste icoontje op het bureaublad?
Wij denken oprecht dat Scienta je kan helpen om de verbindende schakel te worden in uw organisatie. Maar oordeel vooral zelf! Probeer Scienta 14 dagen geheel gratis uit!
